Alternatif Duyarlılık: Erol Alkan

Kıbrıslı DJ ve prodüktör Erol Alkan dans müziğinin kurallarına göre hareket etmeyip, alternatif olanı evrenselliştirmeye devam ediyor. 10 yılı aşkın müzik kariyeri boyunca kendine has duruşu ile elektronik müzik sahnesinde emin adımlarla ilerlerken, çoğu DJ’in cesaret edemeyeceği şekilde tekno, house ve rock müziğinin esanslarını bir araya getirerek tanımlanmamış evrenler ortaya çıkartıyor. Daniel Avery, Connan Mockasin, Gabe Gurnse gibi önemli isimlerin de yer aldığı Phantasy plak şirketinin kurucusu Alkan ile elektronik müziğin en saygın yapımcılarını bir araya getirdiği ‘Spectrum / Silver Echoes’ albümünden remiks çalışmaları dinleyicileriyle buluşurken ilhamları, stüdyo günleri ve punk/rock kültürü hakkında sohbet etme fırsatı yakaladık.

On yılı aşkın bir süredir üretimleriniz ve DJ setlerinizle evrensel elektronik müzik sahnesine alternatif olanı taşımaya devam ediyorsunuz. Müziği, dinlemenin hazzını yansıtmanın bir yolu olarak düşünürsek, aynı zamanda yeni bir şey öğrenme hazzını da içerdiğini söyleyebiliriz. Sizin müzikal yolculuğunuzun ufkunu nasıl genişlettiğini sormak istiyoruz.

İçtenliği olduğuna inandığım müziklere bir çekim duydum hep, bunların içinde pek çok farklı janr ve tarz vardı. Sanıyorum ki yıllar içinde müziğimin sınırlarını genişletmeme imkan veren de bu oldu. Her bir keşif bana sınırsızlığını hissettiren ve gelecek nesillere de hissettirecek olan şeyleri müziğime daha fazla dahil etmemi sağladı. Benim için tek kriter bir şeyi 'iyi' veya 'kötü' bulmamdır, bu daima böyle oldu. Başkasının müzik zevki üzerine mutlaka kendiminkini (ya da bana doğru geleni) uygulama ihtiyacı duymadım asla ki bana kalırsa manasız bir çaba bu; zaman kaybından başka bir şey değil. Yıllar içinde keşfettiğim sanatçıları -deneyimleri hangi düzeyde olursa olsun- bulmuş olmaktan ötürü çok mutluyum; bu keşifler beni şu an bulunduğum yere getirdi. Tüm bunlar da doğalında gelişen bir süreç olduğundan bir başka türlüsü olamazdı zaten. Belki de benim müzik zevkim ya da ilgilendiğim müziğin sınırları diğerlerininkine kıyasla daha geniştir. Bunu nasıl ölçebilirim bilemiyorum, esasında ölçmekle çok da ilgilenmiyorum çünkü hepimizin kutsalı olan bir şey bu.

Punk/rock müziğe olan düşkünlüğünüzü setlerinizden ve remikslerinizden anlıyoruz. Rock kültürünün bugünkü elektronik müzik sahnesine ve elbette sizin üretiminize olan etkisini nasıl yorumluyorsunuz?

Benim çok sevdiğim punk, rock veya alternatif müzikler sanatına inandığım müzisyenlere ait, o yapımların sahici bir amaç taşıdığını hissediyorum ve o amaçla bağ kurabiliyorum. Bu hissiyatın da yaptığım elektronik müziğe şöyle bir etkisi oluyor; dans müziğinin basit ve hatta belki anlamsız haliyle muazzam bir güzelliğe sahip olduğunun farkındayım ama yine de kayıtlarıma en azından kendimi tatmin edecek ve dinleyicinin bağ kurmasını sağlayabilecek bir boyut kazandırmaya çalışıyorum. Ancak o zaman tamam olduğunu hissediyorum. Mesela tarzı yaratmaya yönelik bir düzeyde gitar elementi olan elektronik işlere pek bayılmıyorum, bir parçayı oluşturan her unsurun gerekli olduğunu hissetmek benim için önemli; tıpkı bir film karakteri gibi. Hikayeyi yanlış yönlendiren ya da anlatımı bozan karakterlerin ya da kısımların varlığı benim için o deneyimi bozuyor.

Çıkış yapmak isteyen yeni prodüktörlere bir tavsiyeniz olur mu?

Kendiniz olun ve etrafınızdaki insanları heyecanlandırdığınızı gerçekten hissedene kadar bir şey olmasını beklemeyin. Öncelikle orta yakınlıktaki çevrenizi hedefleyin.

Pek çok önemli isme ve yeni yeteneğe ev sahipliği yapan plak şirketiniz Phantasy'den bahsedelim biraz da. Tahminimizce cevabı en çok merak edilen sorulardan biri ''Phantasy'nin çatısı altına girmenin kriteri nedir?''.

Her bir sanatçının plak şirketimize özgü olmasını isterim ki sanıyorum böyle müzisyenlerimiz var şu an; her birinin tınısı diğerlerinden epeyce farklı olan Connan Mockasin, Daniel Avery, Red Axes ve ben (örneğin). Dolayısıyla beni en çok sevindiren şey plak şirketinin belli bir tınıya bağımlı kalmamayı başarmış olması.

Erol Alkan'ın stüdyoda geçen tipik bir gününü tarif edebilir misiniz?

Çalışmaya sabah saat 10'da başlıyorum, kendi stüdyomda yapılması gereken ne varsa yapıyorum ve öğleden sonra 3.15'te paydos etmeye çalışıyorum. Bir grupla çalıştığım zaman başka bir stüdyoda oluyorum, o günlerin mesaisi sabah 10'dan gece 10'a 12 saat sürüyor.

Bir parçanın tamamlandığını nasıl anlıyorsunuz?

Güzel soru! Yani işte... O söylüyor sana... Ya da bir başkasına dinletecek kadar güvendiğin zaman olmuştur. Bir şeyin tamamlandığını anlayabilmek ciddi bir yetenek ve duymaktan ziyade sezmekle alakalı.

Remikslerinizi dinlerken müzikle konuşuyormuşsunuz hissine kapılıyoruz. Bir parçanın esas karakterini görmemizi sağlayacak bir ipucunuz var mı?

Her bir remiksin veya parçanın bir hikaye anlatması için uğraşıyorum, bu anlatım süresince de çeşitli elementler değişime uğruyor ya da evrim geçiriyor. Biraz iddialı gelebilir belki bu dediğim ama şu noktada izlediğim tek yol bu.

Spectrum/Silver Echoes remiksleriniz bugün piyasaya çıktı. Bunları yapan sanatçılarla çalışmaya nasıl karar verdiniz?

Parça üzerinde ilginç bir şeyler yapacağına inandığım kişileri seçiyorum. Bu remiksleri yapan iki sanatçının da büyük hayranıyım, dolayısıyla fevkaladenin altında bir şey beklemiyordum zaten. Her iki remiks de orijinal işin tek bir elementini muazzam bir şekilde keşfediyor; Barış K'nın Spectrum üzerindeki çalışmasını çok seviyorum. Kendisinin DJ setlerinde sevdiğim şeyin pek çok yönüyle bağlantısı var yaptığı remiksin. Ortaya böyle bir iş çıktığı için çok mutluyum.

Bundan sonrası için planlarınız neler?

Gruplarla/müzisyenlerle imza atılacak daha fazla prodüksiyon ve daha fazla orijinal müzik yolda. Şu sıralar her günümü stüdyoda çalışarak geçiriyorum ve böyle bir özgürlüğüm olduğu için inanılmaz mutluyum.

Sanatçının 'Spectrum' adlı parçasının Mano Le Tough ve Barış K imzalı remiksleri 29 Mart'ta müzikseverlerle buluştu. 'Spectrum'un Barış K remiksini aşağıda dinleyin.

Spotify 'Frekans' çalma listemizi takip edin.