Pandemide plak şirketi kuran İngiliz Ulusal Sağlık Servisi çalışanı doktor ile tanışın
Hyde Records, müzik endüstrisinin hayatta kalma ve uyum sağlama gücünün umut verici bir işareti
E-posta listemize katılarak en güncel içeriklerden ve ayrıcalıklardan haberdar olun.
Küçük bir bağımsız plak şirketi kurmak çoğu zaman zordur. Müzik endüstrisini büyük bir belirsizliğe sürükleyen küresel bir salgında herkesin bu tür planları rafa kaldıracağı düşünülür ancak COVID-19 salgınında tepe noktaya ulaşan İngiltere'nin karantinaya girdiği dönemde Leeds şehrinde Hyde Records'ı kuran Tom Slater için durum böyle olmadı.
Tom, yeni kurulan bir plak şirketinin kurucusu olmasının yanı sıra, COVID-19 salgını boyunca Leeds'te Ulusal Sağlık Servisi için çalışan ve mesleğe adımını yeni atan bir doktor. Koronavirüste İlk pik noktasını atlatmasına rağmen Birleşik Krallık'ta vakalar çokça artmaya devam ediyor ve bu röportaj için Tom ile bir telefon görüşmesine zaman ayırmak bile neredeyse imkansızdı.
Hyde Records, Slater'in hastanede çalışmadığı kısıtlı zamanındaki girişimleri sonucunda ortaya çıktı. Dans müziği endüstrisi ve tıbbın birbiriyle tamamen çeliştiği bir zamanda Hyde Records aşırı derecede iyimser bir görüntü çiziyor ancak daha çekici olan tam da Tom’un iyimserliği. Her şeye rağmen plak şirketi ilk kataloğunu Ağustos ayında çıkardı; Ross Robertson’un "Ukiyo" adlı kısaçaları, rahat ve düşünceli bir çalışma gövdesi oluşturmak için garaj, orman ve evden ilham alan ritimleri yavaş, meditatif döngülerle dengeleyen keyifli bir yavaş tempolu çalışma olmuş. Sasha, Laurent Garnier, Laurence Guy ve diğer birçok isimden çalışmaya gelen destek de cabası.
Tom, konuşmamız boyunca 2020 yılında bir plak şirketi kurmanın önündeki aşılmaz, göz korkutucu engeller gibi görünen şeylerden etkilenmemiş görünüyordu. Bunu bir bakıma kabullenip üzerine gitmek, onun günlük hayatındaki fırtınaya karşı en temel tepkisi niteliğinde.
Tom bu yılın başlarında Hyde Records'ı kurmaya karar verdiğinde, bunu 2020'de yaşanan olaylar karşısında radikal bir umut verici meydan okuma eylemi olarak düşünmemişti. Ona göre, Kuzey İngiltere'deki umut vaat eden yeraltı müzisyenlerinin müziklerini yayımlamanın yolu buydu. Ancak rave tutkunları evlerine hapsoluyorken ve elektronik müzik endüstrisinin geleceği en iyi ihtimalle belirsiz görünüyorken küresel bir salgının ve Birleşik Krallık'ın gördüğü en büyük ekonomik durgunluğun ortasında plak şirketi kurmak, hayatın her şeye rağmen devam ettiğine dair küçük de olsa bir işaret veriyor.
Küçük ölçekli bir plak şirketinin sahibi olarak meslekte yeni olan bir doktorun ek işle uğraşması fikri Mixmag olarak dikkatimizi çekti ve Tom'la müzik ve tıbbın hangi noktalarda kesiştiği, plak şirketi kurmanın etiği ve Hyde Records’ın uzun ömürlülüğü için planları hakkında konuşmak üzere bir araya geldik.
Elektronik müzikle yolunuz nasıl kesişti?
Sanırım Leeds'teki üniversitede ev arkadaşlarımla house etkinliklerine başlamamın üzerinden dört yıl geçti. Başlangıçta sadece arkadaşlarımız için Primal Sound adlı bir partiyle başladık ve Groove Armada gibi sanatçılarla Leeds, Liverpool ve Newcastle'da partiler düzenlemeye başladık. Şimdilerde Leeds'te hala daha küçük, daha samimi etkinlikler düzenliyoruz, bu nedenle bir plak şirketi projesi sektörde bir sonraki mantıklı adım gibi geldi.
Tıptaki kariyerinizle nasıl ilerledi?
Kesinlikle ilginçti. Birkaç kez hastanedeki vardiyadan geç saatlerde ayrıldım ve hafta sonları doğruca bir partiye gittim, bu biraz çılgıncaydı. Diğer taraftan, günlük işten tamamen farklı ve bunu tıptan kafamı ayırmak adına gerçekten yararlı buluyorum.
Hyde Records nasıl ortaya çıktı?
Plak şirketi bir süredir işin içindeydi - Ross'u birkaç yıldır tanıyorum ve en az bir veya iki yıldır müzik yayınlama konusunda biraz konuşmuştuk. Her zaman iyiyi yapma potansiyeline sahip müzik üretecek kulağı olduğunu hissettim. Bu kısaçalarda gerçekten bunu başardı ve inanılmaz derinlikte bir prodüksiyon ortaya çıkardı.
Bu gerçekten onun gibi sanatçılara müziği o noktaya götürmeleri için bir platform vermekle ilgili. Umarım bu çalışma sonrası önümüzdeki birkaç albümümüzle plak şirketini daha da ileri noktaya taşıyabiliriz. Bazı uluslararası isimlerin verdiği destekler bizi şaşkına çevirdi.
Meslekte nispeten yeni bir doktor ve plak şirketi sahibi olarak benzersiz bir pozisyona sahipsiniz; müzik endüstrisinin belirli sorunları pandemi karşısında uzun ömürlülük açısından neler olabilir?
Muhtemelen yorum yapacak herkesten daha nitelikli değilim. Benim fikrim müziğin her zaman devam edeceği yönünde. Sektör şüphesiz tarihin en zorlu dönemlerinden birini yaşıyor ve bu özellikle yeraltı müziği ve gelir için etkinlik performanslarına güvenen sanatçılar için geçerli. Ancak, sanatçıların izleyicileriyle bağlantı kurmaları için teknolojiye ve çevrim içi yollara en fazla erişime sahip olduğumuz bir dönemdeyiz.
İşler muhtemelen uzun bir süre böyle olacak. Almanya'da Gerd Janson'ın ve Newcastle'da Patrick Topping'in çaldığı bazı "sosyal mesafeli" kulüp etkinlikleri başarılı oldu; muhtemelen bana göre değiller, ancak mekanlar ve sanatçılar için devam etmenin bir yolu ise, o zaman kim tutar seni. İllegal rave'lerin olduğu bir gerçeklik de var etrafımızda. Her ne kadar insanların bunu neden yaptığını ve illegal etkinliklere neden gitmek istediklerini anlasam da yapılan şey yalnızca karantina sürecini uzatmaya yarıyor.
O zaman bir sağlık profesyoneli olarak oturduğunuz yerden müzik endüstrisinin "yeni normalinin" neye benzeyeceği konusunda ne düşünüyorsunuz?
Sürü bağışıklığı veya aşı gelişene kadar -ki bu oldukça zaman alacak ve kolay bir iş değil- canlı performanslar için zor olacak. Bu tür bir ortamda, özellikle dans müziği ve kulüp etkinliklerinde doğru bir şekilde sosyal mesafe koymak ve insanları maskeli tutmak her zaman zor olacaktır.
Gerd ve Patrick Topping'n sahne aldığı etkinlikler gibi bahsettiğim organizasyonların devam etme olasılığı var ancak gerçekçi olarak önümüzdeki 12 ay içinde işlerin nasıl ilerleyeceğini bilmiyoruz. Sadece virüsün çok gerçek olduğunu ve burada kalacağını söyleyebilirim. Ulusal Sağlık Servisinde son birkaç ay çok zor geçti ve insanların şimdilik olanları ciddiye almaları önemli, çünkü durumlar değişmeyecek.
Sizin için dans müziği ve tıp arasındaki bağlantılar nelerdir?
Benim için, spektrumun zıt uçlarındalar ama aynı kürenin parçaları. İyi müzik ile iyileştirilemeyecek fiziksel koşullar var ancak aynı şekilde dans müziğinin zihinsel sağlık üzerinde tanımlanması zor bir etkisi de olabilir. Son birkaç ay "karantina kaygısı" yarattı; dans müziği, özlem duyulan birliktelik ve topluluk hissini üretir ve bu şekilde bir ilaç kadar etkili olabilir.
Pandemi sırasında yeni bir plak şirketi kurmanın zorlukları nelerdi?
Bir plak şirketi lansman partisine ev sahipliği yapmak ve çıkan müzik çalışmasını etkinliklerle tanıtmak isterdim ama açıkçası bu mümkün değildi. Fabrikalar sınırlı kapasitede çalıştığı için fiziksel plak üretiminde de gecikmeler yaşandı. Ayrıca salgın sırasında genç bir doktor olarak çalışmakla gülünç derecede meşguldüm, bu yüzden bununla plak şirketini hayata geçirmek arasındaki dengeyi bulmalıydım.
Girişiminiz çok belirsiz ve stresli zamanlarda meydan okuyan bir umut eylemi gibi geliyor. Müzik endüstrisinin geleceği için umutlu musunuz?
Umutlu olmalıyız, başka ne yapabiliriz ki? Karantina ve pandemi neredeyse bir sıfırlama düğmesi gibiydi. Umarım bu, insanların müziğe ne kadar değer verdiğimizi fark etmelerini sağlamıştır ve bunun Birleşik Krallık kültüründeki önemini yeniden teyit etmiştir.
İngiltere müzik endüstrisi 2018'de ekonomiye 5,2 milyar sterlin katkıda bulundu ve yaklaşık 200.000 kişiyi istihdam ediyor. Bu devasa bir sektör ve gelecekte ancak güvenlik olgusunun izin verdiği ölçüde geri dönebilir. Umarım hükümet, endüstrinin topluma kazandırdığı değeri de kabul eder ve bunu atlatmak için gereken desteği sağlar.
Son aylarda Black Lives Matter hareketinin dünya çapında yarattığı yankıdan sonra, siz bir plak şirketi olarak dans müziğinde eşitlik yaratılmasına katkı sağlamak için ne gibi sorumluluklara sahip olduğunuzu düşünüyorsunuz? Hyde Records bünyesinde bunun için herhangi bir hazırlık yaptınız mı?
Bu gerçekten önemli bir soru. İlk yaptığım şey okumak oldu. Reni Eddo-Lodge’un Neden Beyaz İnsanlarla Irk Hakkında Konuşmuyorum ve Robin DiAngelo’nun Beyaz Kırılganlık eserlerini tavsiye ederim. Birleşik Krallık'ta beyaz bir erkek olarak ayrımcılıkla hiç karşılaşmadım ve hiç şüphesiz Birleşik Krallık'ta var olan ırkçılık düzeyinden habersizdim.
Son zamanlarda yaşanan olaylarla birlikte, BLM hareketinden önce yaygın olarak bilindiğini düşünmediğim siyah kültüründeki dans müziğinin köklerinin önemli bir şekilde takdir edildiğini düşünüyorum. Ayrıca siyah kültürün dans müziğindeki etkisi hususunda "kültürel ihraz"dan kaçınmamız gerekiyor. Bir plak şirketi sahibi olarak, ırkçılık karşıtı olmak gibi bir sorumluluğum elbette var ve bu gelecekteki planlarımızın merkezinde tutacağımız bir şey. Plak şirketimizin müzikal yönüne uyan ve siyahi sanatçılar dahil her renkten sanatçılar Hyde Records'ın radarında olacak.
Hyde Records için hedefleriniz nelerdir?
Ross ve ben bazı düzenlemeler planlıyorduk ve 2020'nin sonlarına doğru üzerinde çalıştığımız bir toplama albüm projesi var. Kısa vadede, Ross'un kısaçalarını oraya eklemek istiyorum - dinlenmeyi hak ediyor ve kendisi için cidden etkileyici bir çıkış oldu. Uzun ömürlülük açısından, çıkış kataloğumuzun aynı derecede heyecan verici bir prodüksiyon kalitesi ile takip edilmesi gerekiyor. Laurence Guy, O’Flynn, Nyra ve Special Request gibi yapımcıların büyük bir hayranıyım, bu yüzden bu tür bir seviyede çalışmak harika olurdu. Bir Leedsli olarak, yerli yetenekleri öne çıkaran ve Leeds'i müzik endüstrisinin ön saflarına yerleştirmeye yardımcı olan bir plak şirketi oluşturmak ana hedeflerimizin başında geliyor.
Leeds merkezli Hyde Records'ın yayımladığı ilk müzik çalışması olan Ross Robertson'a ait "Ukiyo" kısaçalarını aşağıda dinleyebilirsiniz.
#Frekans çalma listemizi Spotify'da takip edin.